28 maja 2021
DLACZEGO ZAWÓD NAUCZYCIELA/LOGOPEDY?
Przeczytajcie odpowiedź Marty Kuźnik - pedagog i terapeutki z 15 letnim stażem, specjalizującej się w pedagogice wczesnoszkolnej i terapii logopedycznej oraz wspaniałej wykładowczyni ISP.
Każda praca ma w sobie coś specjalnego, każda kryje za sobą zarówno blaski jak i cienie, każda może wzbudzać w nas poczucie satysfakcji i dumy. Czy istnieją powody, dla których jak nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i logopeda mogę śmiało stwierdzić, że moja praca jest wyjątkowa i daje niezwykłe poczucie radości? Zdecydowanie tak!
Przysłowia, które są myślą przewodnią mojej pracy zawodowej:
„Z odrobiną sukcesu, zachęty, zaufania,
w środowisku sprzyjającym pracy
dziecko może dotrzeć do krańców świat.”
~ Celestyn Freinet
„Szkoła nie jest przystankiem.
Jest drogą, która otwiera się na coraz to nowe horyzonty.”
~ Celestyn Freinet
W moim przypadku wybór ścieżki zawodowej to zdecydowanie ogromna pasja, zamiłowanie, zainteresowanie, misja i powołanie. Już od czasów licealnych udzielając się w formie wolontariatu
w przedszkolach i szkołach odczuwałam większą motywację do działania i rozwijania swoich pedagogicznych umiejętności. W tym tak ważnym dla mnie czasie wyboru drogi zawodowej obserwowałam wielu nauczycieli, długo zastanawiałam się, co zrobić, aby urozmaicić pracę nauczyciela, a przede wszystkim wspomóc wszechstronny rozwój dziecka. Dlatego też na podstawie tamtych doświadczeń, dzięki wiedzy i umiejętnościom zdobytym podczas studiów pedagogicznych obecnie niejednokrotnie podczas zajęć ze studentami, przygotowując ich do roli nauczyciela podkreślam, jak ważny i wartościowy jest zawód nauczyciela, że wiąże się z ogromną odpowiedzialnością, potrzebą zaangażowania w pracę, empatią oraz nieskończonymi pokładami cierpliwości. Nauczyciel powinien być przewodnikiem, autorytetem, ale również i przyjacielem. Osobą, która przekazuje wiedzę, umiejętności, wartości, które w znaczącym stopniu wpływają na uczniów szczególnie w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Doświadczenia uczniów związane z osobą wychowawcy wpływają również na dalsze lata nauki szkolnej, a nawet na ich przyszłość zawodową.
W pracy nauczyciela czy terapeuty bardzo ważną rolę również odgrywa stworzenie pewnego klimatu opartego na radości, tym bardziej w pracy z małymi dziećmi. W momencie kiedy postawa nauczyciela jest otwarta, dobra, radosna, druga osoba łatwiej przyjmuje przekazywane wartości i wiedzę. Łatwiej jest wtedy nawiązać dobrą współpracę. W swoich działaniach dydaktycznych oraz terapeutycznych niezwykle cenne są dla mnie słowa wybitnego wychowawcy i pedagoga Janusza Korczaka: „Wychowawca, który nie wtłacza,
a wyzwala, nie ciągnie, a wznosi, nie ugniata, a kształtuje, nie dyktuje, a uczy, nie żąda, a zapytuje, przeżyje wraz z dzieckiem wiele natchnionych chwil, łzawym wzrokiem nieraz patrzeć będzie na walkę anioła
z szatanem, gdzie biały anioł tryumf odnosi”. Dlatego też dla pełnej realizacji swoich celów potrzebna jest życiowa pasja do wykonywania tego zawodu, gdyż właśnie wtedy można czuć satysfakcję z tego co się robi, a to wszystko przyczynia się do osiągnięcia uznania i szacunku wśród uczniów i ich rodziców.
Znaczenie pasji w zawodzie nauczyciela jest bardzo ważne, gdyż jest ono związane tak naprawdę ze wszystkimi wartościami i cechami, którymi powinien charakteryzować się nauczyciel. Bez poczucia pasji nie da się w pełni zaangażować w pracę, jaką jest zawód nauczyciela. Uważam, że nie można w pełni czuć satysfakcji z pracy w szkole, zarówno jako nauczyciel, jak i pedagog nie czując pasji, powołania, nie mając podejścia do dzieci i pewnego rodzaju empatii.
ZATEM, DLACZEGO ZAWÓD NAUCZYCIELA, LOGOPEDY?
Przede wszystkim – za spotkania z drugim człowiekiem. Nawiązywanie relacji to nieodzowny element naszej pracy, która oparta jest pracując z dziećmi głównie na zabawie. Cudownie jest obserwować, kiedy sprawia ona dzieciom wiele radości, co z kolei udziela się nam, dodając energii na kolejne spotkania. To daje wiele satysfakcji i poczucia spełnienia.
Ogromnie ważna, dla nas nauczycieli jest również wdzięczność dzieci ale również rodziców czy bliskich. Zarówno w pracy nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej, jak i logopedy osoby, z którymi pracujemy – dorośli i dzieci oczekują od nas pomocy w działaniach edukacyjnych ale również „recepty” na nieprawidłowości występujące w mowie i komunikacji. Musimy wykazać się wtedy opanowaniem i profesjonalizmem, także empatią. Angażując się w pracę zdobywamy sympatię podopiecznego, a dzięki postępom w nabywaniu kolejnych umiejętności, budujemy z pacjentem pozytywną relację i zyskujemy jego zaufanie. Na finiszu procesu dydaktycznego i terapeutycznego często spotykamy się ze słowami uznania, wdzięczności i sympatii.
W pracy nauczyciela i logopedy nie ma czasu na nudę - codziennie nowe wyzwania, nowe pomysły i plany. Każde zajęcia to inne aktywności. Często w pracy z uczniami musimy dostosowywać i zmieniać sposoby pracy, ćwiczenia, zabawy, a także wymagania. Szczególnie w pracy z dziećmi podążamy za ich preferencjami i możliwościami. Często musimy wykazać się ogromną kreatywnością, by wzbudzić ich zainteresowanie.
Największym naszym spełnieniem jest jednak rezultat naszej pracy z dziećmi. Ogromny wkład w sukces działań dydaktycznych jak i terapeutycznych ma niewątpliwie dziecko, ale to nauczyciel czy terapeuta pokazuje kierunek działań, usprawnia różne funkcje i motywuje do pracy. Ogromny postęp swoich wychowanków jest dla nauczyciela ogromnym osiągnięciem, które przekłada się na poczucie wartości i motywację do dalszej pracy.
„Nauczyciel to przewodnik i sternik łodzi.
Jednakże energia, która tę łódź napędza,
musi pochodzić od uczących się.”
~ T. Mackenzie
Nie ma zawodu, który miałby same pozytywne strony. W każdej pracy minusy przeplatają się z plusami. Bez tych minusów nie docenialibyśmy tego, co jest łatwe i przyjemne w naszym zawodzie. By móc pracować w zawodzie nauczyciela czy logopedy, powinno się posiadać pewne cechy osobowości takie jak empatia, odpowiedzialność, kreatywność, chęć rozwoju, pozytywne nastawienie, cierpliwość, upór
w dążeniu do celu czy komunikatywność. Jestem przekonana, że właśnie dzięki tym zasobom umiemy przezwyciężać trudne momenty i podchodzić do naszej pracy z entuzjazmem i wiarą w jej sens. Dlatego tak ważne jest odpowiednie przygotowanie oraz świadomość przyszłych nauczycieli.
Bycie nauczycielem nie jest prostą sprawą, ale jeśli wykonuje się ten zawód z powołania, to praca w szkole staje się przyjemnością, a nie codziennym obowiązkiem.
MARTA KUŹNIK
Pedagog i terapeutka z 15 - letnim stażem, specjalizuje się w pedagogice wczesnoszkolnej i terapii logopedycznej. Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego w Bieruniu, Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie i Katowicach oraz Wyżej Szkoły Administacji w Bielsku-Białej, kierunek logopedia z elementami neurologopedii. Pracowała jako logopeda w Miejskim Przedszkolu w Imielinie oraz w Niepublicznym Punkcie Przedszkolnym „Muchomorek” w Bojszowach. Obecnie nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej oraz logopeda w Szkole Podstawowej w Bojszowach. Od 2012 roku związana z Instytutem Studiów Podyplomowych w Tychach – wykładowca na kierunkach: edukacja elementarna, matematyka oraz diagnoza i terapia pedagogiczna. Jej zainteresowania naukowe obejmują relacje międzyludzkie
ze szczególnym uwzględnieniem dzieci w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym, twórczą aktywność dzieci i młodzieży oraz innowacyjne metody nauczania.
Jest autorką wielu publikacji m. in. „Wpływ technik Celestyna Freineta na rozwój twórczej aktywności dzieci w młodszym wieku szkolnym (na podstawie wyników badań własnych), „Pedagogika ekspresji”, „Metody aktywne”, „Logorytmika w świetlicy”, „Wykorzystanie koncepcji Celestyna Freineta we współczesnej praktyce pedagogicznej”. W 2015 roku wydała autorską książkę „Celestyn Freinet”.
Była inicjatorką eksperymentu pedagogicznego w grupie 6 - latków prowadzonego w Szkole Podstawowej im. Wilhelma Gawlikowicza w Bojszowach w roku szkolnym 2013/2014. Projekt „Piłki zamiast krzesełek” polegał na wprowadzeniu do zastanej sytuacji czynnika eksperymentalnego – piłek do siedzenia,
a następnie na mierzeniu zmian powstałych pod jego wpływem w taki sposób, aby było możliwe porównanie stanu początkowego ze stanem końcowym. Czynnik taki ma na celu zwiększenie efektywności pracy dydaktyczno-wychowawczej. Niejednokrotnie nagradzana za osiągnięcia dydaktyczne
i odpowiedzialne budowanie procesu wychowawczego dla rozwoju osobowości ucznia. Prywatnie szczęśliwa żona oraz mama dwójki chłopców. Jej pasją jest sport, taniec oraz podróże.
